در اولین لاین تخصصی آرایش و زیبایی یعنی رنگ مو و مش، آرایشگر باید به ترکیب رنگ مو و شناخت همه جانبه رنگ های اصلی، فرعی و خنثی کننده ها تسلط کاملی داشته تا بتواند رنگ انتخابی متقاضی را همانگونه که باید، بر روی موها با هر جنس و رنگی پیاده نماید.

اصول و قواعد در ترکیب رنگ مو

می دانیم که ترتیب تقسیم بندی رنگ مو معمولا در یک دسته 10 تایی قرار گرفته و به هریک از این قسمت ها پایه رنگ می گویند. تیره ترین رنگ در سری رنگ ها در پایه یک قرار گرفته و روشن ترین رنگ در پایه ده از همان سری رنگ. بنابراین هر چه پایه رنگ مو بالاتر رود به این معنی است که رنگ مو روشن تر خواهد بود.

11 ترکیب مختلف رنگ مو

بلوند دودی: برای این ترکیب رنگ مو باید پایه موها 9 باشد. فرمول این ترکیب رنگ مو به این ترتیب است: دو سوم تیوپ C6 یا C7 را با یک سوم واریاسیون دودی ترکیب کرده و با اکسیدان 6 درصد و آب مخلوط می کنیم.

منبع: آسان طب

همانطور که می دانیم انواع رنگ مو با ایجاد تخریب های سطحی یا عمقی در فلس های مو به تغییر رنگ در مو پرداخته و تقریبا در اکثر مواقع باعث خشکی و شکنندگی موها شده و در موارد جدی تر باعث صدمات جبران ناپذیر به موها مانند سوختگی در آن می شود. مخصوصا در افرادی که به طور مکرر از انواع رنگ مو استفاده می کنند می تواند باعث صدمات جدی تری به ساختار مو شود که در این صورت راهی باقی نمی ماند جز کوتاهی مو با مدل پسرانه. در ادامه به معرفی انواع رنگ مو پرداخته و در نهایت چند مورد از خطرات احتمالی رنگ کردن مو را با هم مرور می کنیم.

معرفی انواع رنگ مو

انواع رنگ مو ها را می توان به دو دسته رنگ موهای موقت و رنگ های اکسیداسیون تقسیم کرد. حال برای روشن شدن موضوع به تفاوت این دو دسته از رنگ مو می پردازیم.

√ انواع رنگ مو های موقت: به این رنگ ها به دلیل اینکه نیازی به ترکیب با پراکسید هیدروژن ندارند رنگ موی مستقیم نیز می گوییم. پیگمنتهای رنگی رنگ های موقت به دلیل ریز بودن به راحتی وارد کوتیکول مو شده و در زیر فلس های مو قرار می گیرند و به دلیل اینکه واکنش شیمیایی در مجاورت موها انجام نمی شود پس از یک یا چند بار شامپو کردن موها و شستشو به راحتی از موها خارج می شوند.

√ انواع رنگ مو های اکسیداسیون: این رنگ ها امروزه رواج کامل دارند و برای استفاده از آنها باید با پراکسید هیدروژن ترکیب شوند. رنگ های اکسیداسیون شامل دو زیرمجموعه هستند با عناوین رنگ های نیمه دائمی و رنگ های دائمی.

1. انواع رنگ مو های نیمه دائمی: انواع رنگ مو در این زیرمجموعه معمولا به حالت ژله ای هستند و دوام آنها به مدت 12 تا 15 بار شامپو کردن موهاست و پس از آن به تدریج از ساختمان موها خارج می شوند.
2. انواع رنگ مو های دائمی: جنس این گونه از انواع رنگ مو به صورت خمیر یا کرم است. پس از ترکیب با اکسیدان و قرار گرفتن در مجاورت موها باعث یک سری واکنش های شیمیایی شده و به طور کامل وارد کوتیکول مو می شوند و با پیگمنتهای طبیعی رنگ مو ترکیب شده و تشکیل پیگمنتهای بزرگتری می دهند و در نتیجه به طور دائم در ساختمان مو باقی مانده و به همین دلیل به آنها رنگ های دائمی می گویند. رنگ موهای دائم از پرمصرف ترین رنگ موها در سرار دنیا بوده و به همین دلیل دارای سری های مختلف و انواع فانتزی آن هستند که روز به روز در حال توسعه می باشند. مارک های بسیاری از رنگ موهای دائم وجود داشته اما معمولا طرز کار همه آنها یکسان است.

خطرات استفاده مکرر از رنگ مو

types of hair color

استفاده از انواع رنگ مو مخصوصا استفاده مکرر از آن ممکن است ما را با خطراتی احتمالی از قبیل انواع حساسیت های پوستی، شکنندگی یا تخریب شدید موها، خشکی یا زبری بیش از حد در موها، ریزش مو و… مواجه کند. در ادامه به بررسی مواردی اینچنینی که درباره خطرات احتمالی استفاده بیش از حد از انواع رنگ مو است می پردازیم. آسان طب به شما توصیه می کند ادامه این مقاله را به دقت مطالعه فرمایید.

حساسیت در اثر رنگ مو

ایجاد حساسیت پوست در پروسه رنگ کردن مو و یا پس از آن به دلیل وجود ماده PPD می باشد. از نشانه های بارز این حساسیت می توان به خارش و سوزش پوست سر و قرمزی و تورم آن و در موارد جدی تر ایجاد تورم در اطراف چشم و مژه ها، بینی و صورت اشاره کرد. خطر ایجاد واکنش آلرژیک در پروسه رنگ مو ممکن است برای هر شخصی اتفاق بیفتد. البته افرادی که به رنگ مو حساسیت دارند ممکن است دچار راش پوستی (ضایعه پوستی) شوند که در اینصورت باید بلافاصله به پزشک مراجعه شود. آلرژی ناشی از رنگ مو مسئله ای تازه و جدید نیست. در واقع از زمانی که رنگ مو وارد دنیای آرایش و زیبایی شد این مسئله وجود داشت.

منبع: آسان طب